disgracer 详细解释

disgracer

[dis'greis]

[ disgracer ]

n.耻辱
v.耻辱, 丢脸

词形变化

名词: disgracer | 动词过去式: disgraced | 动词过去分词: disgraced | 动词现在分词: disgracing | 动词第三人称单数: disgraces |

英英释义

名词 disgracefulness:

unworthiness meriting public disgrace and dishonor

同义词:shamefulness, ignominiousness