interdictive 详细解释

interdictive

[.intə'dikt]

[ interdictive ]

v.禁止,停止,阻断
n.[法]禁令

词形变化

形容词: interdictive | 副词: interdictively | 名词: interdiction | 动词过去式: interdicted | 动词过去分词: interdicted | 动词现在分词: interdicting | 动词第三人称单数: interdicts |

英英释义

名词 interdiction:

authoritative prohibition

a court order prohibiting a party from doing a certain activity

同义词:interdict